Frans van Dael

Baron Frans van Daele (Oostburg, 24 oktober 1947) is een Belgisch voormalig diplomaat en bestuurder. Hij was van 2013 tot 2017 kabinetschef van koning Filip. Zijn ambtelijke en diplomatieke loopbaan omspande ruim veertig jaar.

In zijn carrière in de diplomatie was Van Daele onder meer ambassadeur in Italië en de Verenigde Staten, vertegenwoordigde hij België bij de Europese Unie, de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties en de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie en was hij kabinetschef van meerdere ministers van Buitenlandse Zaken. Van 2010 tot 2012 was hij kabinetschef van Herman Van Rompuy, voorzitter van de Europese Raad, en sloot daarmee zijn carrière af. 

Van Daele wordt algemeen gezien als een man die achter de schermen compromissen uitwerkte, met een scherp oog voor uitvoerbaarheid. De diplomaat werkte zo mee aan het Verdrag van Amsterdam (1997), het Verdrag van Nice(2001) en de Verklaring van Laken (2001), die leidden tot het Verdrag van Lissabon (2007). Van Daele ging in 2012 met pensioen als ambtenaar in diplomatieke dienst voor het ministerie van Buitenlandse Zaken.

Op 22 juli 2013 werd hij aangesteld als kabinetschef van koning Filip. De voormalige diplomaat beschikt over een uitgebreid internationaal contactennetwerk. 

In 2022 werd hij op 75-jarige leeftijd Speciale Gezant ter promotie van de vrijheid van religie of geloof buiten de EU, een functie onder Margarítis Schinás, Eurocommissaris voor de promotie van de Europese levenswijze. Zijn rol daarin is om dialogen op te starten met onder meer overheden in staten waar discriminatie op basis van religie plaatsvindt, aangevuld met acties voor deradicalisering en tegen extremisme in landen buiten de EU.

In 2003 werd Van Daele erfelijke adel verleend met de titel van baron. Zijn wapenspreuk luidt Constans dum volvitur.  Op 2 november 2017 benoemde koning Filip hem tot minister van staat voor "de uitmuntende diensten die hij aan vorst en vaderland heeft bewezen"